“İstiqlal müjdəçisi”

Дата публикации: 09.04.2016 8:09:50

Daha sonra Təhsil Nazirliyi şöbə müdirinin müavini, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru Əsgər Quluyev, kitabın elmi redaktoru, professor Kərim Şükürov, Azərbaycan hərb tarixinin görkəmli araşdırıcısı Şəmistan Nəzərli, Nofəlin bacısı və kitabın digər tərtibçisi Zinyət Əlibəyli, Nofəlin sinif yoldaşı Nailə Tahirzadə çıxış etdilər. Tədbirdə Milli Ordumuzun əsgər və zabitləri, ali məktəblərin tələbələri və başqaları iştirak edirdilər. Nofəl Şərif oğlu Tahirzadə 5 sentyabr 1955-ci ildə Qutqaşen (indiki Qəbələ) rayonunun Xırxatala kəndində dünyaya göz açıb. 1972-ci ildə orta məktəbi əla qiymətlərlə bitirərək ozamankı Əcəmi adına Azərbaycan İnşaat Mühəndisləri İnstitutunun memarlıq fakültəsinə qəbul olunub. 1977-ci ildə diplomunu alan kimi təyinatla Rusiyaya – Mordoviyanın mərkəzi Saransk şəhərinə göndərilib və "Mordovskqrajdanproyekt" (“Mordoviyamülkilayihə”) layihə institutunda işləməyə başlayıb. Məzuniyyət götürüb evə gəlməyinə bir neçə gün qalmış – 6 avqust 1978-də Saranskda bir göldə çimərkən müəmmalı şəkildə boğularaq həlak olub. (Bunun sovet DTK-sının törətdiyinə ciddi gümanlar var). Cənazəsi avqustun 11-də ata yurduna gətirilərək dədə-baba məzarlığında torpağa tapşırılıb... 1975-ci il Nofəl Tahirzadənin həyatında və dünyagörüşündə ciddi dönüş ili olub. Elə həmin ildən onda Azərbaycanı gerçəkdən müstəqil etmək, Milli Ordu yaratmaq ideyası baş qaldırıb. Yaşıyla heç uyuşmayan heyrətamiz geniş dünyagörüşlü Nofəl Tahirzadə memar, rəssam, heykəltəraş, yazıçı, şair, tarixçi, dilçi, hərbçi… kimi çox zəngin irs qoyub. Bu sahələrin bəzilərində o, həvəskar olsa da xüsusən memarlıq və rəssamlıqda yetərincə peşəkardı. Saransk şəhərində onun layihəsi üzrə bir neçə memarlıq işi istifadəyə verilib. O, hələ orta məktəbdə oxuyarkən məzhəkəli səhnəciklər yazıb. Ən dəyərli bədii əsəri isə Babəkin həyat və çarpışmalarından danışan “Babək” tarixi povestidir (1975-1976).

Nofəl qonşularımız gürcülər və ermənilər kimi bizim də əlifbamızın olmasını istəyirdi, buna görə də Azərbaycan milli əlifbasını yaratmışdı və demək olar ki, əksər qeydlərini bu əlifbada aparırdı. O, eksperimental dil üzərində də çalışırdı.