Atamın Hekayesi

Hikmet ELP

İstanbul-Azerbaycan

Kültür Evinin Rehberi

Qeni atam,qoca atam hardan aldın bu irfanı

Ne medrese görüpsen,ne bir ilim ocağı

Göz açıp görmeyipsen ata-ana qucağı

Qıtlığın elasıdır sende yiye yoxluğu

Sinende södürüpsen,dadmayıb uşaxlığı

El qapısı-qul qapısı gezinipsen zaman zaman

Taydaşların geyinip-keçinipler cavan cavan

Mitqal köynek içinde su kimi axıp giden

Neçe iller sayıpsan,inanmazki eşiden

Baş açıq-yalın ayaq,xodaq olduğun zaman

Körpe yetim qardaşın eyleyip sene güman

Basıp sinen üstüne can deyipsen sesine

Qapılıpsan körpenin feyzine,hevesine

Ele nispet qoşupsan,qabarıpsan-çoşubsan

Yazdaki Araz kimi dört yanına daşıpsan

Oxumaqla-yazmaqla tanışıpsan o yerde

Qatı bir yay olupsan,veten yolu esgerde

Qayıdıpsan göz açıp,könül verdiyin éle

Qardaşın kömeyinde düşüpsüz dilden dile

Vaxt keçib dövran dönüb, év qurmaq isteyibsen

Yetimlikle böyüyen birine göz qoyubsan

Varlıxsız, könül dostu bir gelin getiripsen

Yurtsuz, köçer quş kimi damlarda oturubsan

Xan kimi bir ev damı,qış dondurur adamı

Gündüzü géce kimi yoxdur bacası,camı

Dağa-daşa düşüpsen,nacax,balta elinde

Axşam yuyulan köynek sabah yene eyninde

Kötükler qar altında,kötükler yanacağın

Kökleyip daşıyıpsan isdi qalıb ocağın

Qız verip,oğul verip qismetin-can yoldaşın

Cavan,igit, lap qala emsali o qardaşın

Gönderipsen esgere él içinde feraxla

Yoxluq daddırmayıpsan sağ canına qerrahla

Qayıdıp öz yurduna veten xidmeti dalı

Senden yol-yordam alıp,qoçaxlığın timsalı

Özün yanıxarmışsan,oxumayıp qardaşım

Ona év-yuva qurmaq boyun borcum,ilk işim

Ele toy eylemeli,âleme nişan qalsın

Bir gelin getirmeli él içinde nam salsın

Oxutsun ki qardaşım cehaletten arınsın

Dosta can,düşmenime can alıcı görünsün

Velhasıl toy eyledin,birliye dirlik dedin

Bu qurquya lazımdır, indi mal-varlıq dedin

Sen bu hesaplardasan,gelinin çox bilendi

Sende uşaq çox deyip ayrılmağa bilendi

İllerdir yad eyledin xeyalda kömek-birlik

Qardaş saf,qardaş cahal parçalandı o dirlik

..........................

Dünyaya doymuş kimi şövq yerine derd ektin

İçinde beslediyin şadlığı dara çektin

Yavan-yağlı böyütdün altı körpe-altı can

Yoxluqda varlıq oldun,namerde el açmadan

İkisi qız,dörd oğul tam kömeklik çağında

Biri kömek olmadı sene el torpağında

Yene de can yoldaşın qol oldu,qanad oldu

Yadların torpağına can qoydu,çile doldu

Can dediyin qardaşın sevdi dünya malını

Canına qesbeyledi,düşünmedi dalını

Düştü hekim eline,eza çekti yad elde

Dostu bundan sonrası görecekdi yad elde

Yene iş düştü başa, qardaş dedin can dedin

Aman darlanma sene mallarım qurban dedin

Sen menim yox atamsan,dirayetim-dirimsen

Dünyada bel bağladığım tek qardaşım,varımsan

Vahit qoyma dünyada,sensiz qalmayım yetim

Cavansan senden qabax özüm torpağa yetim

Mahmudum çox körpedi,göz açsın seni görsün

Dil açıp danışanda emisin senden sorsun

Qardaşın son defelik dünya gözüyle baxıp

Dedi Qardaş bes niye gözlerinden yaş axıp?

Men sağaldım,düzeldim,tasalanma qalxacam

El içine inşallah sağ yanında çıxacam

Mene sen ata oldun-ana oldun, can oldun

Nihayeti dalımcaq sen de perişan oldun

Can verdi qollarında,qoptu içinden eyvax

Baxdınki kâr eylemir ne qeder çeksen de ax

Sindirdin üreyine qardaşın qoxusunu

Tökdün min isyan ile gözlerin ağusunu

Qardaşdan sarı ilki yetim qaldın,düz yetim

O vaxt düşmen içinden dedi indi döz yetim

Dört körpe,bir de gelin qardaşdan dala qalan

Altı idi on oldu can dediyin öz balan

Ata yoxluğu hissin onlara vermemek çün

Xetirlerin xoş tuttun,üzü gülsün,sévinsin

Tam sekgiz il qehir çektin,ezildin yük altında

Bilen bilir etdiyini, Allah bilir qatında

..........................

Yurd üzre bir can yoldaşın,yene bir de sen qaldın

Cavanlaşdıqca körpeler illerde sen qocaldın

Axan zaman,qocalan sen,gördün bu dünya yalan

Oğlun-qızın ucaldıqca yene sensen ucalan

Bu vaxdında xeyalların qurtarmadı dinmedi

Nice eldar sen kimi çırpınıp didinmedi

Yaşa atam sen yaşa,bundan sonra şen yaşa

Dözülmez intizarla den düştü eziz başa

Saç ağardı,diş döküldü,gördüm belin püküldü

İller boyu yanan könlün inzivaya çekildi

Qara günler yaşadın,yeridin ağ günlere

Uşaxlar qabağında oldun çırağ günlere

Kök saldın bu torpağa gol oldun,qanad oldun

Yoxluqda qurqu oldun,bu qurquya ad oldun

Tasalanma,kederlenme yaşayacaq ünvanın

İnşallah boş deyil mene eylediyin gümanın

Sen ki eli öz bilip,yadı özge bilipsen

Andolsun ki özün mende qeyret,timsal olupsan

Fikrime aşladığın her sözün bir incidir

Xeyallarından ırax qalmaq meni incidir.

Mənbə: Antoloji.com